رسوايي دل

میتوانستم ناله  کنم...خنديدم

ميتوانستم شکايت کنم...قدردانی کردم

ميتوانستم فرياد بزنم...سکوت کردم

ميتوانستم نفرين کنم...دعا کردم

ميتوانستم ويران کنم...ساختم

ميتوانستم تحقير کنم...خود را شکستم

ميتوانستم برانمت...بدرقه ات کردم

يادم باشد..حرفی نزنم که به کسی بربخورد

نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد

راهی نروم که بيراه باشد

خطی ننويسم که

آزار دهد کسی را

يادم باشد که روزگار خوش است...همه چيز بر وفق مراد....

خب

تنها دل ما

دل نيست